معنی طی کردن راه

درنوردیدن

پیمودن

نوردیده

نوردیدن

سپردن ‎ گذشتن (از راهی) طی طریق کردن، نوردیدن در نوردیدن پیچیدن (بساط طومار)، مردن نفس آخر کشیدن. یا طی کردن قیمت چیزی را. در بهای آن توافق کردن. یا طی کردن نامه. در پیچیدن آن.

(مصدر) طی طریق کردن راه سپردن.

طی کردن. [طَی ی / طِی ی / طَ / طِک َ دَ] (مص مرکب) سپردن. بسپردن. بگذاشتن. پیمودن.قطع کردن. بریدن راهی را: شبح المفازه؛ طی کرد بیابان را. (منتهی الارب). طوی البلاد طیاً؛ طی کرد زمین را. (منتهی الارب). || نوردیدن. درنوردیدن. نَوشتن. درنَوشتن. درپیچیدن. لوله کردن:
سزد که چون کف او نشر کرده نشره ٔ جود
روان «حاتم طی » طی کند بساط سخا.
خاقانی.
مصادر فوق مجازاً در موردراه نیز مستعمل است.
- طی کردن قیمت چیزی، بریدن بها.
- طی کردن نامه، درپیچیدن آن.
|| در تداول فارسی، مردن. نفس آخر درکشیدن.

پیمودن، درنوردیدن، عبور کردن، تمام کردن، گذراندن، گذرانیدن، قطع کردن، قطعی کردن

پیمودن

percorrere

درنوردیدن، پیمودن،
(ادبی) در عروض، اسقاط حرف چهارم ساکن از مستفعلن که مستعلن باقی بماند و نقل به مفتعلن شود، و از مفعولات معولات نقل به فاعلات شود،
[مقابلِ نشر] [قدیمی] پیچیدن،
(اسم) [قدیمی] لا، نورد، شکن،
* طی کردن: (مصدر متعدی)
پیمودن، درنوردیدن،
توافق کردن در قیمت چیزی،
* طی طریق کردن: (مصدر لازم)
درنوردیدن راه، گذشتن از راهی،
(تصوف) پیمودن مراحل سلوک،

گذشتن، درنوردیدن، مردن. [خوانش: (طَ یّ. کَ دَ) [ع - فا.] (مص م.)]

پیمودن، درنوردیدن، پوییدن

تفاوض، اِجتیازٌ

بر نَوشتن

499